Naar het bos gaan is bij onze jongens altijd een succes. Eerst in de rugdrager voor lange wandelingen, maar nu de oudste daar is uitgegroeid doen we al snel uren over één kilometer. Stenen en dennenappels worden verzameld, grote takken meegesleept en onderweg is er altijd wel iets wat interessant genoeg is om voor te blijven staan. Een gat om in te prikken, een verlaten boshut om in te kruipen, een boomstronk om op te klimmen, een torretje op ons pad of gewoon zand om mee te spelen.

Een lange wandeling is voor kinderen niet nodig om in het bos bij te tanken, dingen te ontdekken. En ook wijzelf vertragen onvermijdelijk ons tempo. We worden uit onze efficiënte hup-hup-hup-modus gehaald en keren terug naar het nu.
Hoe langer je op een plek verblijft hoe meer oog je krijgt voor de details. De zon die speelt tussen de takken, bladeren die knisperen onder je voeten, het zoeken naar de specht die het tikkende geluid maakt. Je kunt voor even opgaan in de wereld om je heen en even alle dagelijkse beslommeringen achterlaten.

Boshut bouwen

Voor het bouwen van een hut in het bos heb je geen spijkers nodig. In het bos liggen vaak losse takken genoeg. Met een paar flinke takken die je tegen een boom aanzet kun je al snel een hut bouwen. Je begint met de grote takken en zet deze schuin tegen de stam van een boom aan. Later stop je de gaten met kleinere takken, mos, schors en bladeren. Wees niet te enthousiast en hou wel een opening tussen de grote takken, want anders heb je geen ingang meer!

Trots als een pauw kijk je als kind naar je eigen bouwwerk. Het liefste wil je blijven in het bos in je tent slapen, en kijken hoe het donker wordt. Je zelfgebouwde tent meenemen en thuis wederom opbouwen. Met pijn het hart verlaat je het bos en zegt je hut gedag in de hoop dat andere kinderen intussen net zoveel plezier beleven aan het bouwsel als jijzelf en dat hij er twee weken later nog staat..

Het bos is bij uitstek een plek om te wandelen, fietsen, paardrijden en spelen, maar het bos is er vooral ook om adem te halen. Groen hebben we nodig om ons goed te voelen, op te laden. In het bos ruikt alles anders en een middag tussen de bomen en bladeren levert altijd een voldaan gevoel op. Bovendien is het een heerlijke plek om de felle zon op een warme dag te ontvluchten of om in de herfst beschutting te vinden. Het bos is één grote speeltuin die de eigen fantasie prikkelt. Of je nu wilt rennen, klimmen, zoeken, ontdekken en spelen het kan er allemaal!

Onze zoon van vijf zegt: ‘Daag hut jammer dat ik weg moet. Ik ben wel een beetje verdrietig dat je hier nu staat zonder mij daaag bos, daag hut…’